Ávaraðu móti at strika grundleggjandi hugtak: Nú standa manningar til at missa vunnin rættindi
Við at burturbeina hornasteinin “veiðiloyvi” úr lóggávuni rykkja politikararnir ikki bara grundarlagið undan samstarvi og samskipan millum fiskireiðaríni — teir seta sáttmálabundin rættindi hjá manningunum í váða; so vænta stríð.
Smart sum tað kann ljóða á skræðuni, at alt sum eitur veiðiloyvi er óneyðugt og ynskiligt at lúka burtur í tí nýggju lógini um ‘fyrisiting av sjófeingi’, líka so katastrofal kann tó ein ófyrireikað avtøka av hesum hugtaki vísa seg at vera.
Køn fólk innan lógarverk og arbeiðsmarknað hava sambært álítandi keldur leingi ávarað landsstýrisfólk og tinglimir ímóti óætlaðum avleiðingum av at rykkja burtur ein so grundleggjandi part av galdandi rammuverki fyri skiparakstur og hýrusáttmálar í fiskivinnuni. Kortini hava hesar ávaringar ikki verið tiknar í nóg stórum álvara til at steðga tí dáragerð sum liggur í at taka burtur uttan fyrilit hendan organisatoriska hornastein.
Órógvin í vinnuni er so mikið stór um hetta nú at manningarfeløgini og Reiðarafelagið sambært keldur umhugsa at samskipa felags støðutakanir í mun til trupulleikar sum uppstanda ella kunnu uppstanda í sambandi við at veiðiloyvið er avtikið uttan at annað hugtak er komið í tess stað.
Veiðiloyvi var nevniliga miðdepil í einum víðum umfangi av viðurskiftum. Tað var ein høvuðsgátt til kunna taka lut í vinnuligum fiskiskapi yvirhøvur, ein formlig treyt hjá hvørjum einstøkum fiskifari fyri at kunna fáa til vega rættindi at fiska, tað veri seg kvotur ella fiskidagar. Veiðiloyvi var partur av tí eftirlitsskipan sum hevur verið galdandi fyri fiskiflotan, og var eisini ein fyritreyt fyri eitt nú kunna vera limur í Føroya Reiðarafelag.
Hugtakið var innarbeitt gjøgnum mong ár og virkaði sum grundarsteinur í einari skipaðari vinnu — her vóru viðurskifti millum manningar og reiðarí staðfest og greinað, eitt nú býti av inntøkum og kostnaðum í sambandi við túrar og avreiðingar. Veiðiloyvi vóru knýtt at teimum einstøku fiskiførunum og teirra manningum, sum umvegis hetta høvdu lógarliga ásett krav upp á ávísan part av teimum inntøkum ið fingust frá tí sum fiskiskip og útróðrarbátar avreiddu. Og sáttmálarnir millum reiðarí og manningarfeløg bygdu somuleiðis á hetta hugtak.